NATO bombardovanje SR Jugoslavije na današnji dan 1999. godine i dalje je živa rana u sećanju svih naših stanovnika. Doživeti sve strahote rata i živeti sa tim u jasnom sećanju, taume su koje ostavljaju dubok trag i sporo blede kroz vreme, iako je prošla već 21 godina. Sirene za vazdušnu opasnost tog 24.marta 1999. godine potvrdile su da su se obistinile sve naše strepnje. NATO bombardovanje postaje realnost.
78 dana, 2.500 stradalih, 25.000 uništenih objekata, 470 kilometara puteva i 595 kilometara pruge, 14 oštećenih aerodroma, 19 bolnica, 20 domova zdravlja, 18 vrtića, 69 škola, 176 spomenika i 44 mosta, 1.300 lansiranih krstarećih raketa, 37.000 izručenih kasetnih bombi. To je crni bilans bombardovanja SR Jugoslavije, koje je počelo na današnji dan 1999. godine.
Prema zvaničnim objašnjenjima Alijanse, akcija bombardovanja SR Jugoslavije pokrenuta je da bi se zaustavila humanitarna katastrofa i progon Albanaca na Kosovu koje su sprovodile srpska policija i jugoslovenska vojska.Tokom dva i po meseca, bombardovani su vojni ciljevi, kasarne, postrojenja, ali i civilni objekti – bolnice, fabrike, mostovi, pruge, ostala infrastruktura, medijske kuće i predajnici, skladišta energenata.
Niko nije bio poštedjen, pa ni stanovništvo i teritorija opštine Doljevac. Šest žrtava i to pet vojnika i policajaca koji su dali živote braneći svoj narod na Kosovu i jedna civilna žrtva rata u Orljanu krvavi su skor tih ratnih dana za doljevački kraj, od pre dvadeset jedne godine.
Poginuli su policajci Dragan Stamenković iz Čečine i Branislav Menković iz Doljevca, kao i vojnici Dragan Živković iz Pukovca, Jordan Stojanović iz Čapljinca, kao i pripadnik vojske iz Orljana Goran Milošević. U ataru sela Orljana od zalutalog projektila poginula je meštanka tog sela Jagoda Mladenović.
Nisu nas zaobišle ni bombe. Projektili pogodili su stovarište naftne kompanije Beopetrol (sada Lukoil) u Doljevcu. Doljevački pogon ovog preduzeća gadjan je 27.maja 1999. godine u 9:45 časova sa četri projektila.
J.K.
