Istaknute ličnosti doljevačkog kraja: Zarije Zare Stojković

Doljevačka opština iznedrila je veliki broj ljudi koji su svojim radom doprineli njenom razvoju ili dali svoj doprinos nauci, kulturi, umetnosti, sportu. Mnogi od njih postali su poznati  i mnogo dalje od lokalne sredine iz koje su potekli, dok je druge vreme  bacilo u zaborav. Ova naša priča nastala je s namerom da sve nas podseti  na značajne ljude iz našeg kraja i tako ih sačuva od zaborava, ali im time oda i počast za doprinos koji su dali ne samo lokalnoj zajednici, nego društvu uopšte.

Zarije Zare Stojković najpoznatiji hroničar doljevačkog kraja, ali i istaknuti politički radnik jedna je od najautentičnijih ličnosti doljevačke opštine.  Pripadao je zlatnoj generaciji doljevačkih djaka, kasnije i najpoznatijim i naučenijim našim stanovnicima svoga doba, zajedno sa lekarem Tomislavom Kitanovićem iz Pukovca i prof. dr Novicom Randjelovićem iz Kočana.

Zarije je rodjen 05.maja 1936.godine u Pukovcu, a poreklo njegove porodice vezuje se za leskovački kraj. Svoju natprosečnu inteligenciju iskazao je u najranijem dobu tako da nije bilo iznenadjujuće što je bio djak generacije pukovačke škole. Ovu tvrdnju potvrdjuju i reči njegovog školskog druga, kasnije i političkog saradnika prof. dr Novice Randjelovića. –Uvek je bio najbolji medju nama. Dr Kitanović odmah tu iza njega, a ja, po znanju, neposredno iza njih dvojice.

Kao stipendista Stojković je upisao Učiteljsku školu u Aleksincu i posle petogodišnjeg školovanja, diplomirao 1955.godine. I tamo je bio djak generacije. Završivši potom Višu pedagošku školu u Nišu  stiče zvanje nastavnika srpskog jezika i književnosti. Kao vanredni student Filozofskog fakulteta u Skoplju završava studije i stiče zvanje profesora srpskog jezika i jugoslovenske književnosti. Njegovo znanje i tamo je postalo zapaženo vrlo brzo nakon početka strudija, pa je u sećanju njegovih savremenika, ostala priča o tome da su ga profesori na fakultetu smatrali sebi ravnim po znanju, pa ga nisu tretirali kao studenta, već kao kolegu i na taj način sa njim razgovarali na ispitima, a on je svaki put to poverenje opravdao.

Radio je najpre u OŠ u Grudašu, u opštini Žitoradja, a zatim u Dubovu. Kasnije zaposlenje dobija u svojoj opštini. Stojković je bio i istaknuti rukovodilac, direktor OŠ u Pukovcu i  Doljevcu. Obavljao je i funkciju direktora Narodne biblioteke u Doljevcu. Zapažena je bila i njegova politička karijera. Bio je predsednik opštine Doljevac, predsednik SSRN (Socijalističkog saveza radnog naroda), kao i Opštinskog komiteta CK.

Jedinstveno štivo za ove prostore, monografiju o opštini Doljevac, „Doljevac i okolina u prošlosti“ je njegovo nažalost jedino, ali jako dragoceno štivo, s obzirom na to da do sada niko nije tako sveobuhvatno istražio i na jednom mestu objedinio celokupnu  istoriju doljevačkog kraja. Iz Stojkovićeve monografije mogu se saznati svi podaci od značaja za prošlost ovih prostora, koji se samo u tragovima mogu naći u literaturi.  Knjiga je izdata 1998.godine. -Žao mi je što je tokom svoje karijere veliku pažnju poklonio politici, a manje književnom radu. Moje je mišljenje da je time što je otišao u politiku, opština Doljevac možda dobila istaknutog političkog radnika i rukovodioca, ali je izgubila jednog od najboljih književnih stvaralaca, rekao nam je o Stojkoviću, prof. Randjelović, koji je upravo na inicijativu i uz Stojkovićevu podršku postao predsednik Opštine Doljevac 1978.godine.

Prema kazivanju njegovih savremenika Stojković je pripremao štampanje još jedne knjige o svakom selu doljevačke opštine, ali ga je smrt sprečila u nameri da je objavi.  Nažalost, ne zna se sudbina tog rukopisa nakon njegove smrti.

Zarije Zare Stojković umro je u Doljevcu, gde je dugo godina i živeo,  2012., u 76.godini.

J.Kozomara

Оставите одговор

Ваша адреса е-поште неће бити објављена. Неопходна поља су означена *