Veliko pirodno bogatstvo krije opština Doljevac, a samo nešto malo od tog blaga poznato je široj javnosti. Pozitivnih pomaka ipak ima, te svakako raduje da je u toku postupak proglašenja zaštite prirodnog dobra “Stanište poljskog kukureka”, prvog zaštićenog prirodnog dobra na teritoriji naše opštine. Pored toga, kako za radio Koprijan kaže prof.dr Vladimir Randjelović, biolog, naš kraj ima niz drugih specifičnosti, čija bi popularizacija bila od mnogostruke koristi za sve nas.
Stanište poljskog kukureka, jedino poznato u Srbiji, nalazi se u Malošištu, a upravo su istraživanje koje je prethodilo predlogu da se ono zaštiti obavili dr Vladimir Ranđelović, profesor PMF Univerziteta u Nišu i MSc Marija Stamenković, nezaposlena.
–Nakon dugih istraživanja i saradnje sa Zavodom za zaštitu prirode, proizašao je ovaj predlog, uz napomenu da naša mala opština krije i druge prirodne vrednosti kojima bi trebalo posvetiti veću i sistematsku pažnju. Dok je predloženo zaštićeno prirodno područje studiozno istraženo, za ostala se malo zna. Naime, na padinama Seličevice i Kumnjige prostiru se površine mediteranskih karakteristika, što je retkost na silikatnim planinama centralnog Balkanskog poluostrva. Posebno je da se istakne da su takva mesta zauzeli neki srednjevekovni spomenici kulture, što je takođe retkost kod nas, kaže prof.dr Randjelović.
Takođe, prema njegovim rečima Pusta reka je jedina reka u južnom delu Srbije koja je sačuvala veliki broj vrsta biljaka i životinja, posebno ptica, kojih ima više od 100 vrsta,a koje je kandiduju za Ramsarsko područje, kategoriju zaštite na međunarodnom nivou.
–Za sada, Pusta reka je prepoznata kao značajno područje za ptice, koje čine osnovu Bernske konvencije i Evropske direktive o staništima i vrstama. Prethodne godine ovo stanište je bilo gotovo uništeno regulacijom korita reke. Srećom, vegetacija se obnovila i ptice se vraćaju. Sve ovo ukazuje na potrebu postojanja stručnjaka profila ekologa koji se bavi upravo zaštitom prirode, čime bi se kompletirala sistemska zaštita životne sredine i prirode, naglašava naš sagovornik.
Monitoring i uređivanje takvih staništa je kontinuirani višegodišnji proces, kaže profesor, i podrazumeva veliki broj aktivnosti poput postavljanja zaštitnih pojaseva, eliminacije otpada i guma deponovanih pored reka, postavljanje informativnih tabli i propaganda vrednosti staništa.
